En... Weer thuis!!!

Hallo allemaall!!

Deze keer goed nieuws te melden!

Geslaagd voor het Airlaw examen... Pffff het was weer een moeilijk examen maar ik had 73% goed wat voldoende was voor een "Pass'.

Inmiddels is het proces bij de Kenyase Rijksluchtvaartdienst in volle gang...

Ruim een week geleden heb ik alles ingeleverd...  Het was toen vrijdagmiddag en als eerste kreeg ik te horen dat het formulier niet goed was ingevuld...

Na mijn vlieguren opnieuw te hebben uitgerekend incl. de vliegminuten die ze graag wilden zien, kwam ik terug. Na 15 minuten zei de bediende, er is een nieuw formulier... Kunt u dat ook even invullen?

Afijn tuurlijk! Geen probleem... Kostte me weer een half uurtje, uiteindelijk meldde ik me weer bij het loket en kreeg ik te horen: sorry sir, I am a bit reluctant to process your licence since it is closing time, please come back monday-morning.... 

Antwoord: Of course, no problem!! (altijd vriendelijke blijven!) Have a nice weekend!

Ondertussen is het in behandeling maar de ambtelijke molens draaien langzaam.

Afgelopen vrijdag vloog ik terug naar NL zonder logboek in de hoop dat binnenkort het Kenyase brevet wordt uitgegeven. 

In Nederland werd ik op Schiphol opgewacht door Lynette die tegenwoordig in Leiden studeert. Samen zijn we naar Arnemuiden gereist en werden we aldaar weer opgewacht door Marjan én Arlene.

Het is zoooo gezellig om weer thuis te zijn! Ik had ze toch wel gemist!

De volgende MAF trip staat gepland voor half maart (Soedan).

Nu maar es op zoek naar werk voor in de tussentijd!

Ik hou jullie op de hoogte!!

Met een hartelijke groet!

Herman 

Soms zit 't mee soms zit 't tegen...

Het is goed vertoeven in Nairobi,

aangename temperatuur, max. 28 graden  voelt niet zo drukkend als in Dar es

Salaam, ik verblijf momenteel op de

MAF compound op de Argwings Kodhek road. Rustig genietend van het weekend. Lekker buiten boek lezen...

Er is alweer een week voorbij...

Toen ik aankwam, werd ik met open armen ontvangen... "Zodra je je licence hebt, sturen we je naar Soedan", zei hij!

De volgende dag ging ik met Douglas Kimanthi de Ops manager, naar de KCAA, de Keniaanse rijksluchtvaartsdienst. 

De eisen waren duidelijk,

Eerst een Airlaw examen, en daarna een praktisch instrumentvliegxamen met Keniaanse examinator.

De studiematerialen zijn beperkt, maar ik ben druk aan het studeren gegaan.

Op donderdag werd het examen afgesproken. Vrijdags kon ik dan evt. het praktisch examen doen.

Het liep anders..

Donderdags vroeg 6 uur reed ik naar de East African School of Aviation, waar het examen plaats zou vinden.

Na het nodige wachten, kreeg ik een verkeerd examen voorgeschoteld...

100 vragen over de gehele theorie...

Had ik helaas niet geleerd... Na herhaaldelijk vragen, merkte ik dat ze een beetje geërgerd raakten.. Er zat niets op dan het examen te maken... 

Uitslag: 65% (had 70% nodig...)

Bij terugkomst bij MAF zijn er wat telefoontjes gepleegd en was het resultaat dat ik gisteren, vrijdag, wederom mocht komen voor het Airlaw examen...

Vol goede moed toog ik om 6 uur 's ochtends naar de examenplaats, om de ochtendspits weer voor te zijn. 

Ik was ruim op tijd: 7:30, maar omdat het eigenlijk een dag van monteursexamens was, duurde het even.. 2 uur later mocht ik dan beginnen. 

40 vragen over Airlaw in Kenya,

Ik had een week kunnen studeren en dacht, dat gaat lukken en vanmiddag gelijk het praktijkexamen doen en volgende week ingezet worden! Yesss!

Niets bleek minder waar... 

Na het multiple choice examen op een computer (!) krijg je gelijk het resultaat op je scherm.

Enter... en weer 65%....  een moment van teleurstelling gaat er dan door je heen.

Ik had er echt meer van verwacht, ja er waren paar lastige vragen, en een paar dubieuze,  maar ik had een goed gevoel, wat in een splitsecond omsloeg in een "wat nu" gevoel... 

Even wat achtergrond:

MAF Kenya heeft het laatste jaar 4 piloten zien vertrekken... Momenteel worden er vluchten gecancelled... En lopen de resterende piloten nagenoeg op hun tandvlees!

En dan is het best frustrerend dat ik nu een week verlies...

As donderdag kan ik weer het examen doen.

Toch gaan we ervoor, ik ben hier niet voor niets! En vlieg ik niet, ik doe van alles en kan hier ook weer een bemoediging zijn!!

En wat betreft dat examen:

Ik ga stug door en denk aan Nehemia! 

(Voor ingewijden..) ;-)

Meer weten over m'n persoonlijke beleving hiervan?

Meld je dan aan voor het "VerSterkertje":

Stuur een e-mail met onderwerp "aanmelding" naar versterkertje@gmail.com

Voor korte updates:

Stuur een e-mail met onderwerp "aanmelding" naar vluchtinfootje @gmail.com

Klaar, maar toch "stuck"...

Beste lezers,

Het ging allemaal zo voorspoedig  wat betreft training en examens, ondanks dat de verkeersleiding wat roet in het eten gooide door ons meermalen hoog te laten "holden" vanwege "al dat luchtverkeer"... (Moeten ze Schiphol es meemaken!) 

Maar goed nu het verhaal brevet uitgifte...

Er moest heel wat papierwerk naar de Tanzaniaanse rijksluchtvaartdienst (TCAA) gebracht worden. 

Mijn logboek, pasfoto's, aanvraagformulier, medical, uitslag van het instrumentvliegexamen etc. Afgelopen donderdag is alles ingeleverd. Vrijdag zou het brevet al klaar zijn, jammer maar helaas was er echter niemand om het brevet tekenen. Tja.

Stiekemweg had ik er al wel rekening mee gehouden en m'n vlucht naar Kenya gelukkig nog niet geboekt...

Afgelopen maandag weer naar de TCAA.

Ja, alles in orde maar een inspecteur moet alles nog even bekijken. Die was er niet, maar no worries, morgen wel.

Vandaag leek alles in orde... Totdat de Martin Liganga een Tanzaniaan die de M.A.F.-belangen vertegenwoordigt, zag, dat een bepaalde aantekening er niet in stond... Hij ging gelijk vragen of dat in orde gemaakt kon worden. En ja hoor degene die dat mag, was er niet en ook geen vervanger. Morgen 9:00 uur weer, ws is het morgen dan zover. Ik ben benieuwd! Ik heb, moedig als ik ben, nu wel alvast een vlucht geboekt naar Kenya donderdagochtend. Volgend hoofdstuk...

Toch ben ik er rustig onder, wat kunnen we anders doen. Morgen is er weer een dag! We blijven vertrouwen op een spoedige afhandeling! 

Terwijl ik dit schrijf is t pikkedonker, stroom uitgevallen... Net gegeten bij Candle-Light, gezellig! Heeft wel weer wat, was t bijna vergeten. Het is 21:45 en nog drukkend warm... Mis m'n ventilator zo nog maar even een koude douche nemen. Kom ik mss in slaap...

Welterusten!

Groetjes Herman

Pole pole...

Degenen die Swahili spreken, zullen dit onmiddellijk herkennen...

Wordt veel gebruikt hier!

Het betekent zoiets als, langzaam, rustig aan... Je zou ook kunnen zeggen, neem je tijd! En dat doe ik dan ook maar...

Rustig het proces opstarten om mijn Tanzaniaanse brevet weer geldig te krijgen. Ik heb dat nodig om in buurland Kenya een vliegbrevet te krijgen. 

In Kenya moet ik dan nog wel enige examens doen maar niet de hele theorie meer...

Pole pole...

Afgelopen donderdag naar de TCAA geweest (=de Tanzaniaanse rijksluchtvaartdienst). Kostte een hele dag...  Eerst 2 uur vast in t verkeer en toen nog 2 uur bij de TCAA en weer 2 uur terug... 

Voor jullie info: van de MAF-office naar TCAA is  zo'n 25 km...

               

Rare manoeuvres gezien van "boda boda's" en "Bajaj's" (Tuk-Tuks)... Nou ja raar... heel gewoon eigenlijk... Was even vergeten hoe t hier ging... Toch ben ik het weer snel gewend... 

                

Hier geldt wel het recht van de sterkste!

Gewoon doordouwen... Mits met beleid (zorg dat je gezien wordt!) kun je redelijk snel invoegen... Alleen hier en daar loopt wel eens een kruispunt vol... En dan duurt het even... Haha

Pole pole...

Morgen begin ik weer met vliegen, "familiarisation-flying" maar de piloot met wie ik zou gaan vliegen, kreeg een SMS dat hij mogelijk een medische vlucht moet doen voor 4 patiënten die verplaatst moeten worden voor verdere behandeling. Prima, ik ga wel mee als begeleider we wachten t af...

Hoop dat eea snel geregeld kan worden voor de patiënten!

               

Mijn trainingsvlucht kan altijd later nog..

Pole pole!

Wat maken we ons toch vaak druk.

Nergens voor nodig... Tijd is relatief. En gaat gewoon door... Tuurlijk moeten we afspraken maken, maar als iets niet lukt op tijd, kost het vaak een heleboel stress... En verliezen we meer dan alleen tijd... We verliezen ons geduld, onze zelfbeheersing en vaak zelfs de controle...

Ik heb weer wat geleerd, stressen is niet nodig, een stap terug en langzaam maar zeker verder gaan un de richting die je wilt!

Pole pole!

Dat doet me denken aan de (wijze!) Salomo die veel schrijft over het begrip tijd, en het zinloze van tobben en zwoegen. Leven wij niet een leven waar we teveel van onszelf vragen?

Doe het rustig aan en zoek naar de zin van je leven.

Pole pole!

Ik heb het zelf gevonden..., al een hele tijd terug, en leef vanuit een besef dat ik niet alles zelf hoef te regelen, maar te rade mag gaan bij de Bron van alle leven.

                 

Mocht je hier meer van willen weten en mijn overdenkingen per e-mail ontvangen, meld je dan aan bij versterkertje@gmail.com met in het  onderwerps-vak (subject) "aanmelden versterkertje".

Ik probeer dan in ieder geval maandelijks een overdenking te sturen, die wat dieper ingaat op wat ik geloof en waarom.

Mocht u regelmatige korte mijn persoonlijke (korte) MAF-nieuwsflitsen willen ontvangen, meldt u dan aan bij:

vluchtinfootje@gmail.com met: "aanmelden vluchtinfootje".

Maak je niet te druk! 

Alles pole pole!!!

Tot de volgende keer!

Met een warme groet,

   Herman vanuit Dar es Salaam

MAF, het vervolg...

MAF, het vervolg...

Het was november 1998... Al sinds Marjan en ik elkaar kenden voelden wij ons geroepen om ons actief in te zetten voor onze medemens dichtbij en ver weg!

 Afrika trok ons beiden sinds we elkaar tegenkwamen. En daarnaast vond ik vliegen ook al geweldig, maar het leek ver weg om dat te kunnen leren!

Als tiener luisterde ik reeds vol aandacht naar de zendingsverhalen van Jan en Roberta  Zwart, het eerste pilotengezin dat voor MAF vanuit Nederland werd uitgezonden naar Colombia en later Ecuador (Zuid-Amerika)... 

Niet wetende dat ik dat we zo'n 10 jaar later als gezin ook uitgezonden werden naar Tanzania, waar we zo'n 8 jaar mochten werken.

Aankomst in Dodoma Tanzania november 1998.

Nu weer 15 jaar later heeft MAF-zendingswerk nog steeds ons hart.

Helaas is het moment nog niet gekomen, om weer in Afrika te wonen...
Wel hebben we MAF kunnen toezeggen om zo'n 12 weken per jaar te helpen daar waar er piloten nodig zijn. Dit betekent wel dat ik alleen zal gaan.

Gelukkig staat het hele gezin achter me, en is er in deze moderne tijd het mogelijk om regelmatig even contact met elkaar te hebben, Facebook, Skype noem maar op. Dat is toch wel een zegening wat dat betreft!

Zoals u ziet, ben ik ook een blog begonnen om u zo een beetje op de hoogte te houden van alles wat ik zal beleven in Tanzania en Kenya.

De eerste week (mogelijk langer) zal ik in Dar es Salaam zijn om mijn "oude" Tanzaniaanse brevet geldig te krijgen. Hopelijk is dat niet al te veel werk.

Dit is nodig om vervolgens in Kenya een brevet te kunnen krijgen om voor MAF Kenya te gaan vliegen, die veel vluchten uitvoert op Zuid-Soedan.

Zuid-Soedan is een land in ontwikkeling, het jongste land op onze wereldbol...

Na de burgeroorlog is er veel opbouwwerk te verzetten.

Zie hier voor meer info over MAF en Soedan.

Ik hou u op de hoogte! Letterlijk! ;-)

A.s. maandag 21 oktober, zal ik vertrekken naar Tanzania.

Tot blogs!

Herman